- A jakie szanse ma osoba z zaburzeniami osobowości narcystycznymi i obsesyjno kompulsyjnymi
Na tej stronie też widziałem lampiony na pomnik ja bym się z tym zgodził. - Kolejna dawka informacji. Danke
- https://youtu.be/SzMewto_nIc
- Terapia żeby działała pacjent musi w 80% działać samemu polecam książkę zaufaj ciału TRE
- Bardzo ciekawa i konstruktywna rozmowa, wnosząca wiele praktycznych wskazówek, jak poruszać się w tym obszarze . Dziękuje 💓
- 3:07 Co odróżnia sesję terapeutyczną od spotkania z koleżanką przy kawie?
6:45 Co możemy zyskać dzięki spotkaniom z terapeutą/ką?
9:49 Czy psychoterapeute/kę obowiązuje tajemnica zawodowa?
12:53 Czy psychoterapeuta/ka może postawić diagnozę tak jak psychiatra? Oraz czym różni się psychoterapeuta/ka od psychiatry?
16:34 Kim jest psychoterapeuta?
22:31 Czy psychoterapia może być skuteczna bez farmakoterapii i odwrotnie?
29:30 Czy terapia online działa?
Ile powinna trwać psychoterapia?
35:54 Czy mam prawo zapytać terapeuty/ki: co mi jest, ile będziemy się spotykać i jakie ma kompetencje, wykształcenie?
39:40 Co to są nurty w psychoterapii, czym się różnią, czy powinnam wiedzieć w jakim nurcie pracuje psychoterapeuta/ka do jakiego idę, skąd wiedzieć który nurt jest dla mnie najlepszy?
50:44 Gdy terapeuta/ka prowadzi notatki, czy to działa na zasadzie kartoteki lekarskiej, czy można zapytać się o te notatki?
55:37 Czy psychologowie, psychoterapeuci chodzą do swoich własnych psychoterapeutów?
1:01:10 Czy powinniśmy/ czy warto przekonywać bliskie nam osoby, które widzimy, że zmagają się z czymś trudnym do tego by skorzystały z konsultacji z psychiatrą czy psychoterapeutą? Jak przełamać ich wstyd, niepewność?
1:05:35 Czy terapia może szkodzić, jakie znaki ostrzegawcze powinny nam powiedzieć, że być może wcale nie korzystamy z pomocy psychoterapeutycznej?
- Dziękuję za webinar.
Od 17 lat choruję na silną erytrofobię.
Obecnie w ogóle nie posiadam życia, poza pracą spędzam czas sam w domu.
Nie mogę wybrać się na terapię właśnie też z powodu fobii.
- Oczywiście, że psychoterapia działa - znakomicie sprawdza się w napychaniu kieszeni terapeutom ;) Przez całe swoje życie byłem przynajmniej u kilkunastu, być może nawet dwudziestu. Trwało to od 15 roku życia do 28 roku życia. Obecnie mam 33 lata. Moim problemem było to, że nie miałem powodzenia u kobiet. Wcześniej byłem normalnym wesołym chłopcem, niestety ten problem przybił mnie na tyle, że postanowiłem skorzystać z pomocy "specjalistów". Jeśli wahacie się, czy zgłosić się do nich ze swoimi problemami, to odpowiem Wam, co dostaniecie. Mnóstwo pytań z cyklu "jak się Pan z tym czuje", "jakby Pan to opisał", "z czego według Pana to wynika". Pojawiały się nawet lepsze kwiatki. Jedna Pani psycholog powiedziała mi, że to nieważne, że mnie kobiety nie chcą, przecież istotne jest to jak się czuję sam ze sobą. Jak się jej zapytałem, czy mam całe życie być samotny, to odpowiedziała, że nie, ale liczy się to jak się czuję sam ze sobą, a nie jak kobiety mnie odbierają. To jest cała kwintesencja psychologów - jak masz jakiś problem, to Ci powiedzą, że to nie jest żaden problem i już :D

Teraz w skrócie odpowiem, jak udało mi się wyjść z tego bagna. Jak wspomniałem mam 33 lata, zakończyłem współpracę z psychologami w wieku 28 lat. Miałem dość. Postanowiłem wziąć się za siebie. Uznałem, że skoro nie mam powodzenia, to najprawdopodobniej winny jest mój wygląd. W związku z tym poprawiłem wszystko, co się da. Zacząłem ćwiczyć siłowo (wcześniej byłem chuderlakiem), zmieniłem styl ubioru na elegancki, dobrałem odpowiednią fryzurę do kształtu twarzy, jako że byłem blady - zacząłem się opalać itp. Nagle ni stąd ni zowąd zacząłem zauważać, że kobiety zupełnie inaczej na moją osobę. Oprócz tego zainteresowałem się relacjami damsko-męskimi. Czytałem dużo publikacji na ten temat. Zrozumiałem jakie błędy popełniałem. Eureka! Nagle pojawiły się randki, przytulanie, buziaczki, w końcu seks a jako wisienka na torcie - związek. Jestem mega szczęśliwym człowiekiem. Niemniej jednak NIENAWIDZĘ grupy społecznej jaką są psychologowie - za ten czas, który mi zabrali. Za to, że pomoc mojej osobie była wręcz banalna. Wystarczyło mnie wysłać na siłownię, do dietetyka, stylisty i zalecić opalanie latem. Ale wtedy "TERAPEUTA PSYCHOLOG" nie mógłby mnie doić z kasy zadając 15796789646774 raz pytanie "jak się Pan z tym czuje". Przestrzegam wszystkich przed taką pułapką w jaką wpadłem, bo "terapeuta" może Wam zmarnować kilkanaście lat życia.
- Najlepsza terapia to najnowoczesniejsze metody zmieniania emocji obrazow oraz przekonan ..Eft oraz Faster Eft...szybkie skuteczne.
Mozna zmienic dowolny problem w ciagu 2 godz sesji.Jesli bardziej skomplikowany to kilka,sesji...
Chociaz nie sa to tanie rzeczy warto zainwestowac w siebie i nie chodzic na terapie miesiacami czy latami...
Dziekuje Paniom za poruszenie waznego tematu...
- Świetne spotkanie. Bardzo dobrze się słuchało. Obie Panie bardzo ciepłe i pozytywne.
- Znam bardzo dobrego psychoterapeutę. To Jezus Chrystus :) Sprawdziłem i działa :)
(28): Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. [Biblia Tysiąclecia V, Mt 11]
- gościni.................
- jaka jest, potwierdzona badaniami, skuteczność psychoterapii w perspektywie długofalowej?
- Dziękuję pani Joannie za wzorowe przygotowanie do rozmowy. Zawsze pani Joanna prezentuje wysoki poziom rozmowy i bardzo uważnie słucha rozmówcy. Zwracam się z prośbą do Strefy Psyche o wyróżnienie pani Joanny za bycie świetną prowadzącą! Proponuję, aby pani Joanna została zaproszona do rozmowy jako gość programu :)
- Z uwagą i ciekawością słucham tego materiału. Cały czas w głowie miałem pewną rzecz, a ten właśnie moment chyba był najlepszy, aby o tym powiedzieć:
https://youtu.be/UoezQqFRgns?t=3072
Byłem na 2 sesjach terapeutycznych. Pierwsza była kilka miesięcy po wypadku komunikacyjnym, a druga, kilka lat później, w związku z alienacją rodzicielską.
Może najpierw o tej pierwszej sesji. Gdańsk - Nowy Port, 2007 rok.
Poszedłem, jak do specjalisty. Miałem problem i chciałem go rozwiązać. Odbyło się kilka sesji. Podczas ostatniej, na sam koniec, przy okazji omawiania drugiej sesji (już w gabinecie prywatnym), usłyszałem, że próbowałem uwodzić panią psycholog.
Nie wiedziałem, co powiedzieć tym bardziej, że czas nie pozwalał na odniesienie się do tego. Dodam, że nie miałem w głowie romansów, a osobiście i z całym szacunkiem do tej pani - nie była w moim guście (figura, włosy - no nie mój typ). Nawet nie nawiązywałem kontaktu wzrokowego, co związane było z silnymi emocjami i stanem, w jakim byłem.
Przyznam, że do czasu kolejnej wizyty u psychologa siedziało to w mojej głowie i zastanawiałem się, co zrobiłem nie tak.
Opowiedziałem o tym w gabinecie w Tczewie podczas drugiego mojego kontaktu z psychologiem (2011 r.). Używam formy męskiej, gdyż szedłem do specjalisty, a używając feminatywu być może bym coś sugerował (widzimy to? czuję się, jakbym musiał się z tego tłumaczyć). Powiedziałem o tym i zajęliśmy się sprawami związanymi z dziećmi i alienacją rodzicielską. Przyznam - pilnowałem się, aby nie patrzeć, nie uśmiechać się, nie żartować. Żadnego pretekstu.
Co się wydarzyło? Przed ostatnimi wizytami (seria bodaj 10 wizyt, mogę się mylić) poproszona została o przyjście na rozmowę z psycholożką moja ówczesna narzeczona. Co się wydarzyło potem? Ona usłyszała, że powinna przemyśleć kontynuowanie związku ze mną, zaś ja - że (tak!) uwodzę swojego psychoterapeutę!
Jeśli pójdę trzeci raz do gabinet, wybiorę z premedytacją mężczyznę, choć nie wiem, jak zareaguję, jeśli on to samo powie.
Uwaga - to jest jedyny żart, na jaki sobie pozwoliłem na kanwie tej sprawy.
Moje odczucia po tych 2 doświadczeniach - brak poczucia komfortu, bo cokolwiek nie powiem, może być obrócone przeciwko mnie. Nie ujmując nic Paniom z materiału powyżej zastanawiam się czasem, czy i jak działa sito oddzielające zawodowców od osób, które... powinny jeszcze popracować nad kompetencjami bądź rozważyć inną ścieżkę zawodową.
Jeśli mój tok myślenia jest błędny, to bardzo proszę to wskazać. Nie ukrywam, że będzie mi to pomocne...
- O JAKIEŚ NOWINKI
- Dziękuję 😉
- A co zrobić gdy trafi się na psychoterapeutę szarlatana, który zaproponuje alkohol jako rozwiązanie problemu lub powie, że inni mają gorzej?
- Trochę mówi Pani bzdury. Przeszedłem 8 terapii, dzięki temu jeszcze żyję. Na terapię trafiłem w wieku 16 lat, teraz mam 65 lat i ciągle jestem w terapii. Mój rozwój przebiegał w gabinetach terapeutycznych i psychiatrycznych. To nie są jakieś relacje koleżeńskie, czy przyjacielskie. Te relacje ratują życie. Pani jest nie dojrzałą i nie doświadczoną osobą , która opowiada jakieś teorie, nie mające żadnego odbicia w świecie rzeczywistym. Niech Pani się leczy lub zacznie żyć prawdziwym życiem , a nie akademickimi mądrościami.
- Moje doświadczenie jest takie, że na studia psychologiczne idą ludzie (większość kobiety), które mają ze sobą problemy i szukają tam rozwiązań. Znając je ciężko mi się przekonać do skorzystania z usług psychologa. :/